فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا
جرقه افروزان3 [با ضربه سُم ستورانشان بر زمین]،
3 - «مُورِیَات» جمع موریه، از ریشه «وری»، جرقهای است که از برخورد سمّ ستوران با سنگ پدید میآید. این کلمه یکبار دیگر نیز در قرآن آمده است: آیا هرگز به آتشی که برمیافروزید نظر [با تأمل و دقّت] کردهاید؟ «أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ» [واقعه 71 (56:71) ].