5 - «أَثَرْنَ» از ثور [زیر و رو و پراکنده شدن]، گرد و غباری است که به دنبال حرکت سریع اسب و اتومبیل به هوا بلند می‌شود. همچنانکه بادها ابرها را از سطح دریا برمی‌انگیزند و پراکنده می‌سازند: «اللهُ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا...» [روم 48 (30:48) ]. «نَقْع» همان گرد و خاکی است که بلند می‌شود و نکره آمدنش دلالت بر شدت آن می‌کند.