كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
هرگز چنین نیست! مسلماً [و به یقین با چنین بینشی] در حُطَمه6 [=دوزخ اعمال] خواهد افتاد.
6 - «حُطَمَه» از ریشه «حَطَمَ» [درهم شکست و پایمال و خرد کرد]، همچون هُمَزَه و لُمَزَه، مبالغه است و بر شدّت و حِدّت درهم شکستن دلالت می‌کند. شکستن شخصیت مردم با طعن و توهین و تلخ زبانی و تحقیر، بازتابی در نفس عیب‌جوی خرده‌گیر جز تشدید و تقویت آثار همان خصلت، که در کلمه «حُطَمَه» متبلور شده، ندارد.