10 - «مُؤْصَدَه» [اسم مفعول] از ریشه «اوصد» [در را بست، کسی را در تنگنا قرار داد، سرپوش گذاشت و...] دلالت بر دربسته بودن زندان اعمال و ناممکن بودن خروج از آن است [ن ک به: مائده 37 (5:37) ، حج 22 (22:22) ، سجده 12 (32:12) تا 14، فاطر 37 (35:37) ، مؤمنون 107 (23:107) و غافر 11 (40:11) ].