5 - «سَاهُونَ» همان سهل‌انگاران‌اند. «سهو» را خطایی شمرده‌اند که از غفلت حاصل شده باشد، اما غافل شدن از اموری که با سرنوشت ابدی آدمی سر و کار دارد و سهل‌انگاری و سرسری گرفتن آن قابل اغماض نیست. چگونه می‌توان نسبت به مهمترین ارتباطات خود، که پیوند قلبی با آفریدگار است، سهل‌انگار بود؟ بدیهی است آفریدگار عالم نیازی به نماز بندگان ندارد، اما بی‌نیازی آنها از او، منیّت را در وجود آدمی تثبیت می‌کند و احساسات و عواطف انسانی را در برابر یتیمان و بینوایان به بی‌تفاوتی و سنگدلی مبدّل می‌سازد.