4 - جملات اسمیه: «وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ»، «وَلا أَنَا عَابِدٌ» [به جای جملات فعلیه: لاتَعبُدُون، لااَعبُد] که در آیات 2 تا 4 آمده است، به لحاظ ادبیات زبان عرب دلالت بر ثبات و دوام در اندیشه و عمل می‌کند. منظور این است که هردو طرف در مواضع اعتقادی خود راسخ هستیم و قصد مماشات باهم نداریم. تکرار مطلب آیه 3 در آیه 5 نیز تأکید دیگری است بر این که در شما زمینه و آمادگی لازم برای پذیرش توحید در شرایط حاضر وجود ندارد.