هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ
اوست آنکه شما را در خشکی و دریا سیر می‌دهد، گاهی در کشتی که هستید، بادی موافق و مطبوع [شما را به سوی مقصد] می‌راند که [ناسپاسان] بدان شادمانی [متکبرانه و غافلانه] می‌کنند، [اما در شرایطی متفاوت] تندبادی سخت بر آنان وزیدن می‌گیرد و از هر سو امواجی بر آنها می‌تازد و [به گونه‌ای که] احساس می‌کنند کاملا در سلطه آن قرار گرفته‌اند؛ [در این شرایط] خدا را خالصانه [=بی‌واسطه] می‌خوانند 29 که: اگر ما را از این [ورطه هلاکت] نجات دهی، به یقین از سپاس‌گزاران خواهیم بود.
29- موضوع «خالص کردن دین در عبادت خدا» 12 بار در قرآن تکرار شده است که اهمیت فوق‌العاده این امر را در خداپرستی نشان می‌دهد. برای کلمه «دین» متأسفانه برگردانی جامع به زبان فارسی نداریم. گفته شده معنای دین، جزا و پاداش است؛ اما بُعد دیگر، واژه دین، «قانون اساسی و نظامات حکومتی» است [یوسف 76 (12:76) ]. واژه «ایدئولوژی» نیز، که از کلمات وارداتی غرب است، از جهاتی مشابه معنای دین است. به هر حال، خالص کردن دین خود برای خدا، احتراز از شرک و انگیزه‌های غیر‌خدائی در عبادت می‌باشد.