بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِـمِينَ
بلکه آنها چیزی را تکذیب می‌کنند که احاطه علمی بر آن ندارند و هنوز واقعیتش بر آنان آشکار نشده است. 49 پیشینیان آنها نیز بدینگونه [پیامبران معاصر خود را] تکذیب می‌کردند، پس بنگر که سرانجام ستمگران چگونه بود. 50
49- «تَأْوِیلِ» از ریشه «اَوْل»، برگشت دادن و رجوع به حقیقت مطلبی است که هنوز وقوع خارجی پیدا نکرده است. مثل خوابی که یوسف در کودکی از سجده خورشید و ماه و یازده ستاره دید و تحقق عینی و حقیقت آن در دوران صدارتش در مصر برای دیگران روشن شد.
50- آیات گذشته یکسره سخن از تکذیب کنندگانی بود که پیام رسول را انکار می‌کردند، اما در انتها به سرانجام «ظالمین» اشاره شده است. بدیهی است منظور از آن تعلیمات، عدالت در معنای جامع آن است، وقتی حق نباشد، ظلم پدید می‌آید، ظلم به نفس خود یا به دیگران.