وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللَّهُ شَهِيدٌ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ
و اگر برخی از آن [عواقب عذاب آور اعمال‌شان] را که به آنها وعده می‌دهیم، [در حیاتت] به تو نشان دهیم، یا [پیش از آن] تو را بمیرانیم، [در هر حال] بازگشت آنها به سوی ماست، سپس [با رفتن تو نیز] خدا بر آنچه می‌کنند [کاملا] شاهد [=حاضر و ناظر] است. 55
55- این سخن را خداوند علاوه بر این آیه، به زبان‌های مختلفی بارها، از جمله در رعد 40 (13:40) ، غافر 77 (40:77) ، زخرف 42 (43:42) و مؤمنین 93 (23:93) تا 95 به رسول مکرم خود اعلام کرده است. وقتی پیروزی زودرس برای آن پیامبر عظیم‌الشأن تضمین نشده و او فقط مأمور ابلاغ و انجام تکلیف بود، چه جای تعجیل و شتاب در پیروزی یا نومید شدن از عدم حصول آن در عمر کوتاه آدمی وجود دارد؟