68- مقدم آمدن «لَهُمُ» در این آیه، انحصار و ویژه بودن را می‌رساند؛ بشارت و مژده مختص ایشان است نه غافلان.

69- معنای «کلمه» [در کلمه التقوی] عامل مؤثر است. کلمه از ریشه «کَلمْ»، در اصل به معنای تأثیر است. به زخم ناشی از تأثیر شمشیر و نیزه، کَلمْ، و به آنچه با چشم یا گوش درک می‌شود و در شنونده تأثیر می‌گذارد کلام می‌گویند. کلمات خدا همان قوانین و نظامات مؤثری است که خداوند در جهان مقدّر فرموده و این نظامات را عامل تبدیل کننده‌ای نیست [انعام 34 (6:34) ، 115 (6:115) و یونس 74 (10:74) ].

70- فوز و فلاح را رستگاری معنا می‌کنند، ولی تفاوتی میان این دو واژه وجود دارد؛ فلاح از ریشه «فَلَحَ» شکفتن و شکوفا شدن استعدادهای بالقوه معنوی در نفس آدمی است که در زندگی دنیا باید تحقّق یابد، اما فوز، به سلامت رسیدن به مقصود و نجات یافتن از خطرات مسیر است. اعراب به بیابان و صحاری کویری «مفازه» می‌گفتند و عبور به سلامت از چنین صحاری سوزانی را فوز می‌نامیدند.