وَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
و [حال که چنین است] سخنان [انکارآمیز] آنان تو را اندوهگین نکند، بی‌تردید تمام عزّت 71 [=قدرت و شکست ناپذیری] از آنِ خداست [نه منکران]؛ اوست بسیار شنوا [ی دعا و درخواست مؤمنین]، بسیار آگاه [از نیازهای آنها در مسیر حق]. 72
71- صفت «عزیز» در زبان عربی، دلالت بر عزّت مطلق، یعنی ابرقدرتی می‌کند که دستی بالای دست او نیست. از این نظر به شاهان نیز «عزیز» می‌گفتند. مثل عزیز مصر [فرعون]. زمین بلندی را که آب بر آن سوار نمی‌شود نیز «عزاز» می‌گویند.
72- ذکر صفات سمیع و علیم خدا در آیه‌ای که سخن از مقابله منکران با حق و سرکوب مؤمنین است، یادآور حضور و شهود خدا در صحنه حق و باطل و اطمینان بخشیدن از شنوائی خدا نسبت به دعاهای در زبان و در ضمیر مؤمنان و آگاهی از موقعیت آنهاست.