100- معنای صِدق، که ده بار در قرآن تکرار شده، همان راستی در مقابل دروغ و حق در برابر باطل است. مثل: لسان صدق، مدخل و مخرج صدق [ورود و خروج صادقانه]، وعدالصدق، مقعد صدق [جایگاه راستین]، قدم صدق.

101- نعمات خدا پاکیزه و غیر پاکیزه ندارد. طیبات در اینجا وصفی برای مطبوع طبع آدمی بودن نعمات و دلپذیری آن است. واژه متضاد طیب، خبیث است [آل‌عمران 79 (3:79) ، نساء 2 (4:2) ، مائده 100 (5:100) ، انفال 37 (8:37) ]. کلمه طیب یا طیبات، در موارد مختلفی به کار رفته است. از جمله: مال، سرزمین، گفتار، کلام، خوردنی‌ها، خاک، رزق، همسر، فرزند، مسکن، حیات و...

102- آیات بسیاری در قرآن [از جمله: هود 110 (11:110) ، فصلت 45 (41:45) ، سجده 25 (32:25) ، جاثیه 17 (45:17) و...] در مورد اختلافاتی که قوم بنی‌اسرائیل پس از نجات از شرّ فرعون پیدا کرد سخن گفته و تأکید کرده است که این اختلافات، نه از سر ناآگاهی و بی‌خبری نسبت به شریعت و تورات، بلکه اتفاقاً پس از علم و آگاهی [آل‌عمران 19 (3:19) ، شوری 14 (42:14) ، و جاثیه 17 (45:17) ] و دریافت «بیّنات» [آل‌عمران 105 (3:105) و بقره 213 (2:213) ] به خاطر خوی «بغی»، یعنی زیاده خواهی و رقابت بر سر مال و موقعیت بوده است.
این سؤال به خصوص برای ملت ما پس از تجربه انقلاب و عملکرد برخی روحانیون به قدرت و ولایت رسیده همواره مطرح می‌شود که چگونه ممکن است کسانی که یک عمر درس دین خوانده‌اند، به راحتی آن را زیر پا بگذارند و قربانی منافع دنیائی‌خودکنند؟! گویا مردم چنین می‌پندارند که علم دین همچون علوم فیزیک و شیمی و تاریخ و جغرافیاست که دانستنش الزاماً پایبندی در عمل به دنبال آورد، آنها گرایش انسان به خیر و شرّ و جاذبه دوگانه رحمن و شیطان یا اهورامزدا و اهرمن و اختیار و انتخاب آدمی را نادیده می‌گیرند. دین قانون و شریعتی الهی است که همچون قوانین بشری، دوطرفه است و تنها با پذیرش و دل دادن به آن تأثیر می‌کند.