وَكُلًّا نَّقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ وَجَاءَكَ فِي هَذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ
از اخبار رسولان [آنچه برای پندآموزی لازم باشد] همه را بر تو حکایت میکنیم 130 تا دلت را بدان استوار سازیم و در این [آیات] برای تو [سخن] حق و برای مؤمنین پند و تذکری آمده است.
130- داستان و سرگذشت را از این جهت قصه میگویند که مطالبش پشت سر هم و پیوسته است و گوینده یا خواننده آن را تعقیب می کند.
مفهوم تعقیبِ محتوا و منظور نیز در واژه قصص وجود دارد تا تلاوت کننده کتاب در ماجراهای جاذب آن متوقف نشده و به پند و پیام سرگذشتها بپردازد [ر ک: یوسف 112 (12:112) ، انعام 57 (6:57) و 130 (6:130) ، نمل 76 (27:76) ، اعراف 35 (7:35) و 176 (7:176) ، نحل 118 (16:118) ].
تعقیب جای پا در مسیر طی شده هم با همین کلمه در قرآن بیان شده است [کهف 64 (18:64) ].