أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنَّنِي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ
ـ [با این پیام] که جز خدای یکتا را عبادت نکنید، 3 به راستی من از جانب او بیم‌دهنده و بشارت دهنده‌ای [نسبت به عواقب بد و خوب اعمال‌تان] هستم.
3- هر مسلمانی که اهل نماز باشد، حداقل ده بار در نیایش‌های روزانه خود جمله «ایاک نعبد و ایاک نستعین» را تکرار می‌کند. از این نظر ضروری است بدانیم دقیقاً چه چیزی را از خدا درخواست می‌کنیم. بیشتر مردم عبادت را همین نماز و روزه و سایر احکام شرعی می‌دانند. در ترجمه‌های فارسی قرآن، کلمات: بندگی کردن، پرستش، و اطاعت را جایگزین کلمه عبادت می‌یابید. البته این معادل‌ها از جهاتی قابل قبول است، ولی بیانگر روح مطلب و رساننده همه بار معنائی کلمه عبادت نمی‌باشد. معنای لغوی عبادت، هموار کردن نفس خود برای کسب و جذب صفات و اسماء الهی است. یعنی شخصیت خدائی پیدا کردن و به کمال رسیدن. هدف از آفرینش همین است که آدمی در دو‌راهی: شیطان و رحمن، به نیروی تقوا، خود را از جاذبه شیطانی رهانیده و به سمت رحمن سوق پیدا کند. در این چالش و نبرد دائمی حق و باطل است که آدمی ساخته و پرداخته می‌شود.