وَيَاقَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ
و ای قوم من، 57 از پروردگار خویش طلب آمرزش کنید 58 و به سوی او بازآئید تا آسمان [باران] را بر شما پیاپی ببارد 59 و نیروئی بر نیروی‌تان بیافزاید و مجرمانه [به خدا] پشت نکنید.60
57- در این سوره مرتب تکرار شده است که خداوند رسولان را به عنوان برادرشان [نه بیگانه و مدعی و مخالفشان] به سوی امت‌های منحرف فرستاد، آنها نیز مردم را یا قومِ [ای قوم من، هموطنانم، همشهریانم و...] خطاب می‌کردند و خیرخواه آنها بودند.
58- به پاورقی 4 همین سوره (11:3) نگاه کنید.
59- در آیه سوم این سوره به بهره‌های نیکوئی که در صورت استغفار و توبه نصیب ملت‌ها می‌شود اشاره کرده و در این آیه به ارتباط عملکرد اهل زمین با آسمان و ریزش خیر و برکت و افزایش توش و توان آدمیان.
60- معنای ریشه‌ای «جُرم»، نوعی بریدگی و انقطاع است، مجرم کسی است که پیوند خود را با خدا و خلقش، با گذشته [عبرت‌گیری از تجربیات] و با آینده [تدارک زندگی بعدی] بریده باشد.