68- جحود، انکاری آگاهانه توأم با ستم و سرکشی است [نمل 14 (27:14) - وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَیْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا...]. این کلمه 12 بار در قرآن آمده که به استثنای یکبار [نحل 17 (16:17) ]، همواره جحود در برابر آیات خدا به کار رفته است.

69- «جَبَّارٍ» به کسی گفته می‌شود که خواسته‌های خود را به زور به دیگران تحمیل و آنها را مجبور به برآوردن آن نماید، چنین صفتی از همان کودکی نیز ممکن است در ارتباط با والدین ظهور کند. [مریم 14 (19:14) و 32 (19:32) ]، در خشم گرفتن به دیگران خود را نشان دهد [شعراء 130 (26:130) ]، خوی یک ملت با خودی و بیگانه گردد [مائده 22 (5:22) ]، یا صفت مستبدینی گردد که با تکبر و عناد بر مردمانی سلطه یابند [هود 59 (11:59) ، ابراهیم 15 (14:15) ، غافر 35 (40:35) ]. خداوند حتی رسولان خود را از جباریت در امر دین نهی کرده است [ق 45 (50:45) ]. اگر خدا جبار است و این صفت از نام‌های نیکوی او محسوب می‌شود، واقعیت داشتن غلبه او بر آفریده‌های خویش است و چون حقیقت دارد صادق است، اما جباریت بندگان بر یکدیگر باطل و غیرواقعی و دروغ است.