9- سخن از مستقر و مستودع علاوه بر این آیه، در آیه 98 سوره انعام (5:98) [وَهُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَهٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ- اوست آنکه شما را از نفس تنها- نفخه حیات- پدید آورد و سپس آن را مستقر ساخت و یا به ودیعه گذاشت. همانا ما نشانه‌ها را تفصیل دادیم تا مردم تفکر کنند].
بسیاری از مفسرین مستقر و مستودع را به رِحم مادر و صلب پدر نسبت داده‌اند و مرحوم دکتر یدالله سحابی [در کتاب قرآن مجید و تکامل انسان] با توجه به سلسله تکامل موجودات زنده در روی کره زمین، این دو عنوان را ناظر به دو دسته موجودات زنده در تاریخ تکامل نوعی دانسته که نسل دسته اول چندین دوره زمین شناسی دوام آورده و نسل دوم، که اقسام واسطه را تشکیل می‌دادند، کم دوام بوده‌اند.
کلمه مستقر در قرآن به مدار خورشید که بر محور آن حرکت می‌کند نیز گفته شده است [وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا...- یاسین 38 (36:38) ]، همچنین به اسکان انسان در زمین [...وَلَکُمْ فِی الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ... – بقره 36 (2:36) ]، اما مستودع از ریشه «وَدَعَ»، به حال خود رها کردن است [احزاب 48 (33:48) و ضحی 3 (93:3) ]. آیا نمی‌توان مستقر را رَحِم مؤنث که جایگاه رشد نطفه است و مستودع را مکان‌های رشد تخم در آب و خاک و هوا دانست [والله اعلم]؟