وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِـحًا قَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ
و به سوی [قوم] ثمود برادرش صالح را [فرستادیم که] گفت: ای قوم من! خدای یکتائی را عبادت کنید که جز او معبودی برای شما نیست. اوست که شما را از زمین [=مواد درون خاک] پدید آورد و [او به شما] در زمین زندگی بخشید [نه معبودان باطل] پس، از او آمرزش خواهید و به سوی او [از گناه] بازگردید، مسلماً پروردگار من بسیار نزدیک و اجابت کننده است. 71
71- معنای «اجابت» خواسته‌ها، رفع موانع برای رسیدن به حاجات است. در زبان عربی به جهانگرد «جوّاب» می‌گویند که با طی طریق، مانعِ دوری مسافت را برمی‌دارد. اما مانع ما برای رسیدن به حاجات خدائی، خودمان هستیم، پس با دور شدن از خودخواهی‌ها مانع از بین می‌رود و به خواسته‌های خدائی خود می‌رسیم. به همین دلیل دعاهای به ظاهر غیر ممکن پیامبران اجابت شده است. ر.ک. به مقاله «اجابت دعا» در سه قسمت از همین قلم.