وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُـولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ

و اوست آنکه آسمان‌ها [=عالم ستارگان] و زمین را در شش دوران آفرید 10 و عرش او [=نظام حیاتی] بر آب مبتنی بود؛ 11 [هدف از آفرینش جهان و انسان این است] تا شما را در چالش رشد و کمال قرار دهد و معلوم دارد کدامیک از شما نیکوکارترید 12 [با وجود چنین سیری از مراحل متنوع آفرینش و تداوم آن] اگر بگوئی شما پس از مرگ برانگیخته خواهید شد، منکران خواهند گفت: این [سخنان] جز سِحری آشکار [برای فریب توده‌های مردم] نیست.

10- آفرینش آسمان‌ها و زمین در شش روز [دوران]، جمعاً در 7 آیه قرآن مطرح شده است. این آیات به آفرینش کل جهان اشاره دارند، و آیات 9 تا 12 سوره فصلت (41:9) ، به عنوان زیر مجموعه‌ای از آن کل، مراحل آفرینش زمین را در دو مرحله، پیدایش کوهها [چین و چروک‌های پوسته خارجی] و تقویت خاک آن در چهار مرحله، و پیدایش جوّ زمین [7 آسمان] را در دو مرحله [جمعاً هشت مرحله] بیان می‌کند.

11- همه چیز از آب زنده است [انبیاء 30 (21:30) ] و هر جنبنده‌ای، از جمله انسان، از آب آفریده شده است [نور 45 (24:45) و فرقان 54 (25:54) ] و اصلا عرش خدا بر آب قرار دارد [هود 7 (11:7) ]، آب نماد حیات و زندگی و نار [آتش] سوزنده و نابود کننده آن است. این که در قرآن آمده است: «اگر آنها بر طریقه حق استقامت ورزند، آنان را سیراب می‌کنیم» [وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَی الطَّرِیقَهِ لَأَسْقَیْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا- جن 16 (72:16) ]. این سیرابی، مجازی و بیانگر برخورداری آنان از همه مواهبی است که تشنه و نیازمند آن برای رشد و کمال خویش‌اند.

12- اغلب مفسرین و مترجمین کلمه «ابتلاء» را آزمون و سنجش معنا کرده‌اند. اما خدا نیازی به آزمون ما و کسب اطلاع از نتیجه آن ندارد، بلکه کلمات ابتلاء و فتنه، بوته آزمایشگاه و وسیله‌ای برای آبدیده شدن و تحقّق یافتن استعدادها و گوهرهای نهان در وجود آدمی است.