فَلَمَّا رَأَى أَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ لُوطٍ
پس همینکه دید دستان آنان به غذا نمی‌رسد 78 [=نمی‌خواهند یا نمی‌توانند غذا بخورند] غریبه‌شان یافت و ترسی از آنها به دل گرفت! گفتند: مترس که ما [فرشته‌ایم و] برای [عذاب] قوم لوط فرستاده شده‌ایم. 79
78- فرشتگان که موجودات غیر مادّی هستند، نه نیازی به رزق مادّی دارند، و نه ظاهراً دست‌شان برای برداشتن غذا چنین توانی دارد، اما برای ابراهیم که آنها را بشر می‌پنداشت، نخوردن طعام علامت دشمنی در آن دوران و نگران کننده بود.
79- فرشتگان در واقع حامل دو پیام بودند؛ نابودی نسل لوط و تولد اسحق! گوئی باغبان هستی برای بارور کردن گلهای باغ، قبلا علف‌چینی می‌کند تا علف هرزه‌های قوم لوط، باغ را بیغوله نکنند.