وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا قَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ وَلَا تَنقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ إِنِّي أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ
و به سوی [اهل] مَدین برادرشان شعیب را فرستادیم [و او در ابلاغ رسالت توحیدی] گفت: ای قوم من، خدای یکتائی را عبادت کنید که هیچ معبودی جز او برای شما نیست 96 و [حقوق مردم در] پیمانه و ترازو را کم ندهید. 97 من [در این انتقاد] مسلماً نگاه خیری به شما دارم [=خیر و مصلحت شما را در نظر دارم] و به راستی از عذاب روزی فراگیر بر شما بیم دارم.
96- منظور شعیب از این سخن، همچون بقیه رسولان، دعوت آنها به اعتقاد به خالقیت خدا و پرستش او نبوده است، معاصران پیامبران در این مورد اختلافی با آنها نداشتند؛ منظور پیامبران از «لا تعبدوا الا الله»، همان شعار توحیدی «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» با نفی همه واسطه‌ها و عوامل و انگیزه‌های شرک‌آلود در خداپرستی بوده و «عبادت» در عمل، همان اطاعت و دل سپاری به خدا در زندگی و پیروی از فرامین اوست.
97- کیل یا پیمانه «حجم» محصولات را تعیین می‌کرده، و ترازو، «وزن» آن را، و این دو وسیله سنجش، برحسب نوع تولیدات، مستقلا به کار می‌رفته است.