103- انگیزه مؤمن راستین در زندگی، جلب رضایت خدا در پیروی از دستورات اوست، اما بیشتر مردم مطابق میل و رضایت نفس خود عمل می‌کنند، هرچند به خدا باور دارند. این یک بُعد انحراف از توحید است که با «رضایت نفس» رخ می‌دهد، بُعد دیگرِ انحراف، دشمنی و مخالفت با دیگران است که انگیزه عمل را فراهم می‌کند. این حکمت از امام علی(ع) است که: «انّما یجمع الناس الرضا و السّخط» [مردم را دو عامل رضایت و خشم گردهم می‌آورد].
کامل‌ترین توصیه در این زمینه را می‌توانیم در آیه 8 سوره مائده (5:8) بیابیم [یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَلا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللهَ إِنَّ اللهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ] ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شما به پا خاستگان برای خدا [ارزش‌های خدائی نه خودخواهی‌های فردی و جمعی] و الگوهای قابل مشاهده عدالت باشید و مبادا دشمنی با مردمی موجب جدا شدن از حق و عدم رعایت عدالت شود. عدالت کنید که به تقوا نزدیک‌تر است. پروای خدا داشته باشید که خدا از آنچه می‌کنید کاملا باخبر است. «لا یَجْرِمَنَّکُمْ» از ریشه «جَرَمَ» [جدا شدن- فاصله]، دور شدن از خدا و حقیقت است.