ذَلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ
این [سرگذشت] از خبرهای غیب است که بر تو وحی می‌کنیم، تو نزد آنان [=برادران یوسف] نبودی، آنگاه که حیله‌گرانه بر کارشان [=انداختن یوسف در چاه] هم رأی و همدست شدند. 95
95- این آیه پاسخی است به کسانی که می‌گویند داستان‌های قرآن روایتی است که پیامبر از قصه‌های متداول در میان مردمان همزمان‌اش کرده است! تأکید این آیه بر غائب بودن این حقایق از دل و دانش مردم آن زمان و نزول وحیانی آن، نشانگر واقعیت داشتن، نه اسطوره بودن، و اصالت آن است.