أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
آیا [شرک زدگان] از اینکه [حادثه] فراگیری از عذاب الهی [در بازتاب دنیائی شرک و ظلم] دامنشان را بگیرد، یا در حال بی‌خبری، ناگهان رستاخیز قیامت فرا رسد، احساس ایمنی می‌کنند؟ 100
100- ایمنیِ نخست، نسبت به عواقب و عوارض اعمال در همین دنیاست و ایمنی دوم نسبت به پایان یافتن فرصت عمل و فرا رسیدن رستاخیز.