قَالُوا يَاأَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأْمَنَّا عَلَى يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ
ـ [آنگاه نزد پدر رفته و] گفتند: ای پدر، چرا در مورد یوسف ما را امین نمی‌شماری [=به ما اعتماد نمی‌کنی]؟ در حالیکه ما مسلماً خیرخواه او هستیم. 15
15- ادوات تأکید: انّا و لام [در: لَنَاصِحُونَ] و فعل حالیه ناصحون، نهایت فریبکاری حق به جانب آنها را نشان می‌دهد.