يَاصَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
ای دو هم زندانی من، آیا اربابان متفرق [دنیائی] بهترند، یا خداوند یگانهِ چیره [بر همه هستی]؟ 48
48- قهر، غلبه کردن با توانائی است، آنچنانکه فرعون ادعا می‌کرد: «...وَإِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ» [ما بر فرازشان مسلط هستیم- اعراف 127 (7:127) ] «قَهَّارُ» صیغه مبالغه قهر و از اسماء الحسنی می‌باشد که شش بار در قرآن آمده است و نهایت توانائی و تسلط را می‌رساند.