ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ

پس از آن، سالی فرا رسد که مردم بهره‌مند از باران [رحمت و راحتی] گردند 59 و [چنان فراوانی شود که از میوه‌ها] عصاره گیرند. 60

59- برای باران کلمات مختلفی مثل: ماء، مَطَر، وابل، صیب، وَدْق، و طَل و... در قرآن آمده است. غیث به باران رحمتی گفته می‌شود که تشنه کامان کویری و صحاری خشک و تفتیده در طلب آنند. و مفهوم نجات از خشکسالی یا بلاء و مصیبت در آن بر کلمات مشابه غلبه دارد، به همین دلیل خدا را در دعا «یا غیاث المستغیثین» [باران تشنگان- فریادرس گرفتاران] می‌خوانند.

60- در آیه 36 همین سوره (12:36) ، از آب انگور گرفتن سخن رفته بود [أَرَانِی أَعْصِرُ خَمْرًا]، باران نیز از درون ابرهای متراکم و تحت فشار نازل می‌شود [نبأ 14 (78:14) - وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا]، بادهای شدید نیز که عامل چنین فشاری در طبقات جوّ می‌شوند، اِعصار نامیده می‌شوند [بقره 266 (2:266) ] همچنین به پایان روز یا زمانه نیز عصر می‌گویند که عصاره عمر و محصول کار شخص در آن معلوم می‌گردد.