وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّـوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ
و من [با این اعتراف] خود را بی‌گناه نمی‌شمارم، مسلماً نفس [انسان] پیوسته به بدی فرمان می‌دهد، مگر آنکه پروردگارم رحمت آورد که پروردگارم مسلماً بخشنده مهربان است.
و من [با این اعتراف] خود را بی‌گناه نمی‌شمارم، مسلماً نفس [انسان] پیوسته به بدی فرمان می‌دهد، مگر آنکه پروردگارم رحمت آورد که پروردگارم مسلماً بخشنده مهربان است.