فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ

پس هنگامی که بارهای آنها را [توسط مأموران خود] می‌بست، جام [زرّین / پیمانه مخصوص] را در بارِ برادرش قرار داد، سپس [بعد از مرخص کردن آنان] بانگ زننده‌ای [از مأموران] به صدای بلند گفت: آهای کاروانیان! شما دزدید!