قَالُوا تَاللَّهِ تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّى تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ

ـ [خانواده و خویشانش] گفتند: به خدا سوگند آنقدر تو از یوسف یاد می‌کنی تا سخت بیمار یا هلاک می‌گردی. 78

78- لفظ تفتئوا از ریشه فَتَا، دلالت بر ادامه و استمرار و لاینقطع بودن می‌کند. حَرَضَ، بیماری ناشی از ناکامی در عشق یا اندوه است که شخص را در اسارت خود گوئی آب می‌کند و هلاک می‌سازد. این واژه دو بار نیز در باب تفعیل [تحریض] در قرآن آمده است که مفهوم مقابل آن یعنی برانگیختن و از ترس و تردید به تحرک و تلاش آمدن دارد [نساء 84 (4:84) و انفال 65 (8:65) ]. گوئی جهاد در راه حق، نفوس را از اسارت انگیزه‌های فرساینده دنیائی آزاد می‌کند و زندگی معنوی و حیات می‌بخشد.