وَيَقُـولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَـوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ
و کافران [=منکران رسالت پیامبر] گویند: چرا معجزه‌ای از سوی پروردگارش بر او نازل نشده است؟49 [اما با رشد عقلانی بشر، دوران معجزه ظاهری به سر آمده است پس] بگو: خدا هر که را خواهد در گمراهی رها می‌سازد و هر که را [با توبه] بازگردد، [به مقصد سعادت] رهبری می‌کند.50
49- این ایراد منکران را در آیه 7 (13:7) نیز مطرح کرده است، با این تفاوتِ در پاسخ که در آنجا بر نقشِ انذار و هدایت رسول تأکید کرده است، و در اینجا، بر نقش مخاطبان مؤمن یا کافر آن رسول. خلاصه کلام این است که پیامبر هشدار و هدایت خود را ابلاغ کرده است؛ اعلام خطر که معجزه نمی‌خواهد! آنهائی که لجبازی می‌کنند، در گمراهی می‌مانند و بازگشت کنندگان را خدا به ساحل نجات می‌رساند.
50- معنای هدایت، همان ایصال به مقصود، یعنی رهبری کردن و رساندن به مقصد نجات و سعادت است.