وَيَقُـولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ

کافران می‌گویند: تو فرستاده [خدا] نیستی! بگو: گواهی خدا و کسی که علم کتاب داشته باشد میان من و شما کافی است.73

73- این سوره با: «تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ» آغاز، و با: «وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ» به آخر می‌رسد. در شرح مفهوم «کتاب» در آیه نخست، به نظامات و قوانینی که در عالم تکوین و تشریع در جهان و در عالم انسانها جاری است اشاره شد، و در آخرین آیه تأکید می‌کند، شاهد رسالت پیامبر خداست و کسی که به کتاب هستی علم داشته باشد. عنوان «اوتواالعلم» 9 بار در قرآن تکرار شده است، اما عنوان «وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ» که بسیار فراتر از آن است، تنها در این آیه و آیه 40 سوره نمل (27:40) [قَالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتَابِ...] آمده است. مورد اول به کل علم کتاب و مورد دوم به قسمتی از آن اشاره می‌کند.