23- تحیّت را چون معادل مناسبی در زبان فارسی نیافتیم، درود ترجمه کردیم. اما درود لفظی خشک و خالی و بی‌محتواست، در حالی که تحیّت از ریشه «حی» [زندگی]، دعای زنده ماندن [جسمی و روحی] و بقای عمر با عزّت برای دیگران است. این دعا سه بار در قرآن آمده که هرسه بار همراه با سلامت خواستن برای اهل بهشت است [یونس10 (10:10) ، ابراهیم 23 (14:23) و احزاب44 (33:44) ].