وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ

و مَثَل کلمه خبیثه 26 [=ناشایسته و ناپسند] همچون درخت ناپسندی است که از سطح زمین [قارچ وار و بی ریشه] جهیده و قراری [=استواری] برای آن نباشد.

26- با مقایسه 16 باری که مشتقات «خبیث» در قرآن آمده است، می‌توان ابعاد معنائی آن را بهتر فهمید؛ خداوند فرمان داده است که از آنچه دوست دارید انفاق کنید، نه آنچه خبیث [دور ریختنی، کهنه و ناپسند] است [بقره 267 (2:267) ]، مال طیبب [مرغوب] و خبیث [نامرغوب و کهنه] یتیمان را جابجا نکنید [نساء2 (4:2) ]، خدا برای شما طیبات [ارزاق سالم و دلپسند] را حلال و خبائث [ناسالم و نامطلوب] را حرام کرده است [اعراف 157 (7:157) ]، قوم لوط مرتکب کارهای خبیث [ناپسند انسان طبیعی] می‌شدند، زمین طیب [نیالوده و غیر شوره زار] به اذن خدا سبز می‌شود و آنکه خبیث باشد، جز مختصری نمی رویاند [اعراف58 (7:58) ] و ...