قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا يُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خِلَالٌ
به بندگان مؤمن من بگو: نماز را بپادارند [=ارتباط با خدا را جدّی بگیرند] و از آنچه روزی‌شان داده‌ایم، پیش از آنکه روزی فرارسد که نه داد وستدی در آن است و نه دوستی، 28 در نهان وآشکار [=به تناسب موقعیت] انفاق کنند.
28- قرآن انفاق به نیازمندان را قرض دادن به خدا و داد و ستد با او نامیده است که سودی سرشار و چند برابر دارد [حدید 11 (57:11) و 18 (57:18) ، تغابن 17 (64:17) و توبه 111 (9:111) ]