وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِـمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الْأَبْصَارُ
هرگز خدا را از آنچه ظالمان می‌کنند غافل مپندار؛ [اگر به حال خود رهایشان کرده و کیفری نمی‌دهد] جز این نیست که تا روزی که چشم‌ها [از حول حادثه قیامت] خیره می‌ماند 45 به تأخیرشان می‌اندازد.
45- شاخص شدن چشم، همچون شاخص شدن آدم‌های معروف، نمایان و آشکار شدن آن است، چشم موقعی آشکار می‌شود که از ترس و وحشت کاملا گشاده گردد، گوئی با تمام چشم می‌خواهد خطر را ببیند و از آن بگریزد! این تعبیر باردیگر هم در قرآن آمده است، این بار نیز در باره قیامت: انبیاء 97 (21:97) - وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِیَ شَاخِصَهٌ أَبْصَارُ الَّذِینَ کَفَرُوا یَا وَیْلَنَا قَدْ کُنَّا فِی غَفْلَهٍ مِنْ هَذَا بَلْ کُنَّا ظَالِـمِینَ.