57- کلمه «سرابیل»، جمع «سربال». به غیر از این آیه، فقط در آیه 81 سوره نحل (16:81) [وَاللهُ جَعَلَ لَکُمْ... وَجَعَلَ لَکُمْ سَرَابِیلَ تَقِیکُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِیلَ تَقِیکُمْ بَأْسَکُمْ...] آمده است که با مقایسه آنها شاید بهتر بتوان به مفهوم این کلمه نزدیک شد؛ سربال هر لباسی باشد، نقش آن حفاظت است؛ در برابر سرما و گرما، یا زره‌ای در برابر تیر و نیزه دشمن. ظالمان در زندگی دنیائی، در ضلالت و ظلمت اعمال‌شان بودند و حفاظی از نور هدایت در برابر عوارض اعمال‌شان تدارک ندیدند، در این آیه به‌گونه مجازی برای فهم آدمیان با مثال‌های دنیائی، آن را به سرابیلی از قَطِران [قیر]، که گفته می‌شود ماده سیاهِ بدبو و قابل اشتعالی است تشبیه کرده است. نکره آمدن قَطِران، دلالت بر همین ناشناخته بودن آن برای عقول دنیائی ما می‌کند. آیا می‌توان گفت قیر نماد ظلمت متراکم و ضخیم است؟ والله اعلم.

58- وجوه نیز نماد «رویکردها» و اهدافی است که هرکس در زندگی برای خود انتخاب می‌کند، پوشیده شدن وجوه با آتش، چه بسا تحقق روی کردن‌های مجرمین به اهداف آتش افروزانه و سوزاندن دل مظلومان باشد. والله اعلم.