وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ
و [ای بنی‌اسرائیل به یادآرید] آنگاه که پروردگارتان اعلام کرد، اگر شکر [نعمت] گزارید، حتما فزونی‌تان می‌بخشم 12 و اگر ناسپاسی کنید، عذاب من بی‌تردید بسیار سخت است.
12- دراینجا وعده فزونی به خود مؤمنین داده شده است [لازِیدَنَّکُمْ]، نه به نعمت [لازید نعمتکم]، آنچه با شکر نعمت حاصل می‌شود، بسط شخصیتی و رشد روحی خود شخص است که با توسعه ظرفیت وجودی‌اش می‌تواند نعمت‌های بیشتری را جذب کند. همچنانکه وزنه‌بردار با تمرین بیشتر، وزنه‌های سنگین‌تری را می‌تواند بلند کند و دانش‌آموز، با شکرِ نعمتِ مدرسه و معلم و کتاب، و استفاده روز افزون از آنها، توانائی درک و فهم و ظرفیت علمی خود را افزایش می‌دهد.