وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ

و جن [=نیروهای ناشناخته / ابلیس] را پیش تر [=قبل از آفرینش انس] 19 از آتشی نافذ [=انرژی خالص] آفریدم. 20

19- به نوشته «جن و انس» از همین قلم مراجعه شود.

20- معنای «السَّمُومِ» که در دو آیه دیگر [طور 27 (52:27) و واقعه 42 (56:42) ] وصفی از عذاب جهنم شمرده شده، «نافذ» است. سموم از «سمم» به معنی سوراخ سوزن است. زهر را نیز به دلیل نفوذش در سلول‌های بدن «سم» می‌گویند، همچنین بادهای گرم یا سرد را که گوئی در اندام نفوذ می‌کنند و می‌سوزاند و می‌لرزاند باد سموم نامیده‌اند. «نَارِ السَّمُومِ» بودن منشأ آفرینش جن، ظاهراً دلالت بر انرژی ویژه‌ای می‌کند که همچون جاذبه از ماده می‌گذرد [والله اعلم].