45- سخن از «اصحاب الایکه» علاوه بر این آیه، در سه آیه دیگر [شعراء 176 (26:176) ، ص 13 (38:13) و ق 14 (40:14) ] آمده است. «اَیکه» به جنگل و بیشه گفته می‌شود. مصاحبت با هر چیز، ملازمت و پیوستگی با آن را نشان می‌دهد. گویا این قوم در منطقه‌ای جنگلی یا سبز و خرّم و بیشه مانند می‌زیستند و به اتکاء ثروت طبیعی از خدا غافل شده و ستم می‌کردند. به گفته برخی مفسرین، اصحاب ایکه همان قوم مَدْین بودند که شعیب پیامبر برای هدایت آنان فرستاده شد. ظاهراً این قوم در ناحیه شمال غربی عربستان و شام [سوریه و اردن و فلسطین فعلی] می‌زیستند.