122- متولیان مذاهب در طول تاریخ، برای توجیه تسلط و ضرورت طبقه خود، همواره یک سلسله حلال و حرام‌ها و آداب و تشریفاتی را به تشخیص خود به عنوان دین به مردم عرضه می‌کردند، متأسفانه چنین عملی در امت اسلامی نیز ادامه یافته و مفتیانی به اتکاء برخی حلال و حرام‌های یهودیان [اسرائیلیات]، احکامی را وارد اسلام کرده‌اند. حال آنکه قرآن به وضوح توضیح داده است چنان مواردی موقت و مختص قوم بنی‌اسرائیل بوده است [آل‌عمران 93 (3:93) ، نساء 160 (4:160) و انعام 146 (6:146) ]. تنها معیاری که در قرآن برای خوردنی‌ها آمده است، گوارائی جسمی و مطبوع بودن است که عقل آدمی باید آن را تشخیص دهد [بقره 168 (2:168) ، مائده 88 (5:88) ، نحل 114 (16:114) ، اعراف 157 (7:157) و...].