126- معنای «اجتباء» همچون جبایت خراج [جمع‌آوری مالیات]، نوعی سامان دادن به پراکندگی سرمایه‌های روحی و جمع و جور کردن روانِ از تمرکز و توجه خارج شده است. اجتباء رسولان، هدف منسجم و واحد بخشیدن به شخصیت آنان است. ارتکاب گناه، آدمی را از استواری و انسجام روحی خارج می‌سازد. از این نظر، به سامان آمدن پس از توبه و اصلاح را قرآن در مواردی اجتباء نامیده است: در مورد حضرت آدم: طه 122 (20:122) - ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَیْهِ وَهَدَى. در مورد یونس: قلم 50 (68:50) - فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِینَ