إِنَّمَا جُعِلَ السَّبْتُ عَلَى الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ

ـ [حکم] تعطیل [کار در روز شنبه و پرداختن به عبادت و خدمت خلق در آئین ابراهیم نبود، بلکه] تنها بر کسانی مقرّر شد که در آن [حکم، یا آئین توحیدی] اختلاف کردند 129 و بی‌تردید پروردگار تو در آنچه یکسره در آن اختلاف می‌کردند داوری خواهد کرد.

129 -گویا از ایرادهای یهودیان به پیامبر اسلام این بود که اگر پیرو آئین ابراهیم است، پس چرا به جای روز شنبه، جمعه را تعطیل می‌کند و مسلمانان نماز جمعه را به جماعت برپا می‌دارند؟ در این آیه پاسخ داده می‌شود که برای اختلاف کنندگان در آئین ابراهیم، که تمام ایام هفته را به دنیا و مادّیات می‌پرداختند، ضروری شمرده شد یک روز را تعطیل کنند، که در آن هم اختلاف کردند. در ضمن، معنای «سبت» قطع کردن کار و تعطیل آن است. قرآن خواب را نیز «سبات» [قطع کننده تلاش‌های روز] نامیده است [فرقان 47 (25:47) و نبأ 9 (78:9) ].