ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
ـ [در مواجهه با این قوم، آنها را] به راه پروردگارت، با حکمت و اندرز نیکو دعوت کن و با آنان به شیوه‌ای که بهترین باشد به مناظره [=گفتگوی دینی] بنشین، 130 مسلماً پروردگار تو به کسی که از راه او گمراه شده و [نیز] به هدایت شدگان خودش آگاه‌تر است 131 [=مداخله و فضولی در عقاید دینی دیگران برخلاف رضایت خداست].
130- بهترین شیوه را قرآن مطرح کردن مشترکات و پرهیز از ذکر نقاط افتراق شمرده است. از جمله نگاه کنید به: عنکبوت 46 (29:46) ، بقره 136 (2:136) ، آل‌عمران 64 (3:64) و 84 (3:84) .
131- اگر گفته می‌شد خدا می‌داند [والله یعلم]، تنها بر علم خدا تأکید کرده بود، ولی وقتی می‌گوید او بهتر می‌داند [هو اعلم]، منظور این است که او غائب از احوال بندگان نیست و بهتر از شما می‌داند، پس به دینداری مردم کاری نداشته باشید.