وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
و اوست آن که دریا[ها] را در خدمت [و بهره‌برداری شما] قرار داد تا از آن گوشت تازه [انواع آبزیان را] بخورید و از دریا زیوری [=مروارید و مرجانی] برای آراستن خود استخراج کنید؛ 16 و کشتی‌ها را می‌بینی که در دریا [سینه امواج را] می‌شکافند و تا به دنبال فضل خدا [=فزونی‌هائی که در سفرهای تجاری و تفریحی قرار داده] بروید و باشد تا شکرگزار نعمت‌های او باشید. 17
16- علاوه بر این آیه، در آیه 12 سوره فاطر (35:12) نیز قرآن از حلیه‌ای که انسان‌ها برای زینت و زیبائی از دریا استخراج می‌کنند یاد کرده است و بارها نیز از زینت‌های طلا [مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ] که در بهشت مورد استفاده متقین قرار می‌گیرد نام برده است، با آنکه در قرآن تصریح شده در مساجد با زینت‌های خود حضور یابید [اعراف 31 (7:31) ] و کسانی را که زینت‌های خدا را، که برای بندگانش قرار داده، حرام می‌شمرند توبیخ کرده است [اعراف 32 (7:32) ]، آیا جای سؤال ندارد که این سخت‌گیری‌های فقهی و نگاه منفی به زیبائی و زینت از کجا نشأت گرفته است؟
17- شکر نعمت، استفاده بهینه از آن در مسیری است که نعمت دهنده توصیه کرده است. این آیه تشویقی است در استفاده از امکانات دریاها، که چهار پنجم کره زمین را تشکیل می‌دهند و ما از ذره‌ای از نعماتی که در اعماق اقیانوس‌ها نهفته است بهره می‌بریم.