قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ

پیش از ایشان نیز [اقوامی در طول تاریخ] خواستند مانع پیشرفت حق شوند 26 ولی [بازتاب مکرشان در نظام] خدا بر پایه‌های بنیانشان [فرود] آمد و سقف [=پناهگاه فریب و فتنه‌شان] از فرازشان بر آنها فرو ریخت و عذاب [نتیجه اعمال‌شان] از جائی که فکرش را هم نمی‌کردند دامن‌گیرشان شد. 27

26- «مکر» همان تدابیری است که هر کس برای مقابله با دشمن به کار می‌برد. این صفت از بُعد مثبت به خدا نیز، به دلیل دفع عوامل ضد حق، اطلاق می‌گردد، ولی خدا «خیر الماکرین» است. برعکس مکر تبه‌کاران که در نظام حق مدار عالم، منفی است و به خودشان برمی‌گردد.

27 – این آیه تمثیل و تجسیم جالبی است که اهل ساختمان آن را بهتر می‌فهمند. اساس و پایه هر بنائی نگهدارنده آن است، وقتی شکافی در شالوده بنا حادث گردد، هرآنچه بر آن بار شده، بر سر ساکنانش فرو می‌ریزد. مردم ظواهر زیبای ساختمان و تزئیناتش را می‌بینند و از باطنی که بر آن بالا آمده بی‌خبرند، تنها کارشناسان خبیرند که ابتدا سراغ پایه Foundation را می‌گیرند، آنگاه بنا را ارزیابی می‌کنند. فرو ریختن بناهای پوشالی خوش‌نما معمولا غیرمترقبه و ناگهانی و بی هیچ مقدمه ای است، بناهای بر مکر استوار شده ستمکاران نیز که بر اوهام و اندیشه‌های بی‌پایه استوار شده، به رغم ادعای استواری، درست از جائی که هرگز فکرش را نمی‌کردند فرو می‌ریزد.
استفاده از اصطلاحات مهندسی ساختمان و قواعد آن برای بیان حقایق، منحصر به این مورد نیست، خانه‌سازی و بنائی به عنوان قالبی برای ارائه مطلب، در بیش از ده آیه قرآن مطرح شده است. از جمله: توبه 109 (9:109) و 110 و صف 4 (61:4) .