وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ

و [بر این اساس] ما در میان هر امتی رسولی برانگیختیم [تا این پیام را ابلاغ نمایند] که خدای یکتا را عبادت کنید و از طاغوت [=مستبدین طغیانگر] دوری کنید؛ 43 پس [از این هشدار] گروهی از آنان را خداوند [با پیروی‌شان از حق] رهبری کرد و گروهی از آنان به گمراهی گرفتار شدند. پس در زمین سیر [=جهانگردی] کنید تا ببینید سرانجام تکذیب‌کنندگان چگونه بود؟ 44

43- «طاغوت» از مصدر طغیان، به هر طغیانگر متکبری گفته می‌شود که با ظلم و ستم و خودمحوری، میان مردم خدائی می‌کند. این کلمه که 8 بار در قرآن تکرار شده، عمدتاً طاغوت را در برابر الله قرار داده [نساء 76 (4:76) و زمر 17 (39:17) ]، و انکار او [بقره 256 (2:256) و 257]، نفی داوری‌اش [نساء 60 (4:60) ] و دوری کردن از او [زمر 17 (39:17) ] را فرمان داده، و فرمانبران و سرسپردگان طاغوت را مذمّت کرده است [نساء 51 (4:51) و 60 (4:60) ].

44- در قرآن 7 بار فعل امر «سیروا» [سیر و سفر کنید] آمده و 7 بار [عدد کامل] نیز با جمله: «افلم یسیروا» [چرا سیر و سفر نمی‌کنند]، زمین‌چسبیدگان بی‌همت از سیاحت را مذمّت کرده است! چنین سیر و سفری، نه صرفاً برای گردش و تفریح، بلکه نظاره در سرنوشت امت‌های پیشین است [کیف کان عاقبه الذین من قبلهم]. یعنی بررسی تاریخ گذشتگان که 12 بار تکرارشده است. یکبار نیز [عنکبوت 20 (29:20) ] این سیر و سیاحت را به منظور زمین‌شناسی و دیرینه‌شناسی، برای کشف آثار اولیه پیدایش حیات در کره زمین توصیه کرده است.