52- منظور از دو معبود چیست، در حالی که آدمیان معبودهای متنوعی در طول تاریخ گذشته داشته‌اند؟ آیا منظور خدا و نفس سرکش آدمی است؟ آیا شیطان و رحمن مورد نظرند؟ آیا اهورا مزدا و اهریمن یا ثنویت‌های دیگر مطرح هستند؟ با توجه به آیه 36 همین سوره (16:36) که بعثت رسولان را در ابلاغ ضرورت تعبد توحیدی به «الله» و اجتناب از «طاغوت» شمرده، و تقابلی که قرآن میان الله و طاغوت قائل شده است [نساء 76 (4:76) و زمر 17 (39:17) ]، به خصوص هشدار بر این که فقط از من بیم داشته باشید [فَإِیَّایَ فَارْهَبُونِ- آیه 51]، به نظر می‌رسد این دو خدائی، تقابل میان خدای جهان هستی و خدایان کاذب مسلط بر جان و مال و سرزمین‌های بندگان، یعنی طاغوت‌ها باشد [والله اعلم].

53- واژه‌های متعددی در قرآن همچون: خشیّت، خوف، شفقّت، رهبت، وحشت، حیرت، رعب، تقوی، انذار، وجل و... را «ترس» ترجمه می‌کنند، حال آنکه ترس بازگو کننده ابعاد معنائی این کلمات نیست. به عنوان مثال کلمه «رهبت» که 12 بار در قرآن تکرار شده، بر استمرار و دوام بیم و نگرانی دلالت می‌کند؛ کماآنکه راهبان با ترس از آفریدگار زندگی می‌کنند و توصیه قرآن برای تجهیز مسلمانان به بهترین وسائل دفاعی، در بیم نگه داشتن دائمی دشمنان از تجاوز به جان و مال و سرزمین آنها است [انفال 60]. [به کتاب کلماتی از قرآن از همین قلم، مقاله "ترس در قرآن"
مراجعه کنید.]