وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُم مُّفْرَطُونَ

برای خدا آنچه را که خود نمی‌پسندند [=فرشتگان را که مؤنث می‌شمارند] قرار می‌دهند و این دروغ [=خلاف حقیقت] را [به گونه ای ] بر زبان می آورند که [گویا] مسلما وضعشان بهترین است. بی‌تردید آتش دوزخ نصیب آنان است و [به سوی آن] به پیش رانده می‌شوند.

64- ذکر کلمه «أَلْسِنَتُهُمُ»، در حالی که فعل «تَصِفُ» کافی به نظر می‌رسد، برای همین است تا نشان دهد این ادعاها زبانی و حرف مُفت است و هیچ دلیل و پشتوانه‌ای عملی ندارد.