ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا عَبْدًا مَّمْلُوكًا لَّا يَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ وَمَن رَّزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ يُنفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَجَهْرًا هَلْ يَسْتَوُونَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
خدا [در بیان تفاوت شرک و توحید، با مقایسه دو نفر] مَثلی زده است؛ [اولی] برده اسیری که توان [و اختیار انجام] هیچ کاری را ندارد، و دیگری [آزاد مردی] که از نزد خود روزی نیکوئی به او بخشیده‌ایم، که [با آن سرمایه] در نهان و آشکار انفاق می‌کند. آیا [این دو نفر] برابرند؟ ستایش ویژه خداست [که واسطه‌ای میان خود و خلق قرار نداده] ولی بیشتر آنان [این حقیقت را] نمی‌دانند. 75
75- مقایسه میان برده و آزاد، نه تأیید نظام برده‌داری، بلکه استفاده از مناسبات معمول میان قبائل عرب در زمان نزول آیات، برای تبیین تفاوت شرک و توحید است. این آیه در مقایسه برده‌ای که فاقد اختیار و آزادی عمل است، با آزادمردی که استقلال و توانائی خرج کردن دارد، وضعیت معبودان باطل را، که خود بنده خدا و اسیر نظامات او هستند، با خداوند قادر متعادل به تصویر می‌کشد.